Τα αντικείμενα της γιαγιάς και του παππού εκτίθενται στο μουσείο της τάξης μας, το οποίο οργανώσαμε με ιδιαίτερη φροντίδα. Στο Μουσείο μας χρυσοί χορηγοί ήταν τα παιδιά και οι οικογένειές τους που προσέφεραν τα πολύτιμα αντικείμενα. Η ιδέα ξεκίνησε όταν αναρωτηθήκαμε τι έχουμε άραγε στο σπίτι μας που αξίζει να μπει σε ένα μουσείο; Και απαντήσαμε ότι πολλά αντικείμενα από την ιστορία της δικής μας οικογένειας, μάς ενώνουν με το παρελθόν δείχνοντας πόσο κοντά είμαστε σε αυτό.

Λίγο πριν από τα εγκαίνια χρειαζόμαστε και λίγη διαφήμιση.Κάντε μία προσπάθεια να διαβάσετε τον τίλο.  (πως ζούσαν παλιά).

Το μουσείο οργανώθηκε σαν να ήταν ένα σπίτι που μπαίναμε στα διαφορετικά δωμάτια. Τα παιδιά λοιπον έπρεπε να επιλέξουν ποια αντικείμενα ανήκουν στην κουζίνα, το σαλόνι, το παιδικό δωμάτιο, ή εκτός σπιτιού στο χωράφι. Οργανώνοντας τα ίδια τον τρόπο έκθεσης των αντικειμένων είχαν απόλυτο έλεγχο του μουσείου και ήταν σε θέση να αναλάβουν και το ρόλο του ξεναγού.

Στο χώρο του Μουσείου λειτούργησε και έκθεση ζωγραφικής των μαθητών που εμπνεύστηκαν από ιμπρεσιονιστες ζωγράφους ( Paul Klee, Henri Matisse, Claude Monet)

Εισιτήρια παρακαλώ για την έκθεση ή και το Μουσείο;

Χάρτης καταγωγής των παπούδων και γιαγιάδων μας.

Ζωγραφίσαμε την Ελλάδα και τοποθετήσαμε στο χάρτη τον τόπο καταγωγής των προγόνων μας, αυτό ήταν μία ευκαιρία για να διαπιστώσουμε πόσοι από εμάς κατάγονται από το ίδιο μέρος. Πολλοί Πειραιώτες κατάγονται από τη Μάνη, και μόνο η δασκάλα είναι από τη Δράμα.

Στο παιδικό δωμάτιο                                                              

Στην κουζίνα

Στο χωράφι                                                      

Στο σαλόνι

Στο γραφείο